I <3 NZ - Reisverslag uit Kaiteriteri, Nieuw Zeeland van Linda Berg - WaarBenJij.nu I <3 NZ - Reisverslag uit Kaiteriteri, Nieuw Zeeland van Linda Berg - WaarBenJij.nu

I <3 NZ

Door: Linda van den Berg

Blijf op de hoogte en volg Linda

21 December 2016 | Nieuw Zeeland, Kaiteriteri

Hooooi, daar ben ik weer!
Op woensdag 14 december ben ik naar de Hobbiton movie set geweest. Ik ben geen huge fan (lees: heb maar 1 Hobbit film gezien en geen film van de Lord of the Rings), maar ik was wel erg benieuwd naar de setting. En ja, mijn nieuwsgierigheid was terecht, want het was erg indrukwekkend! Naderhand nog een drankje gekregen en verkleed als Hobbit, haha.
Daarna gingen we gelijk door naar een Maori family (eerste/oorspronkelijke mensen van Nieuw- Zeeland) waar we bij aankomst bij de koffie lekkernijen kregen en wat typische liedjes leerden. Na een rondleiding en het leggen van onze spullen in de kamer, hebben we wat grappige spellen gedaan. Vervolgens werden we uitgenodigd voor een traditionele Maori voorstelling, wat werd afgesloten met een heerlijk diner! Of niet, want daarna gingen we met z'n allen de hot tubs in onder genot van een rood wijntje.

De volgende ochtend (donderdag) stond er een heerlijk ontbijt klaar. Hiervan genoten om daarna in de ochtend een wandeling te maken door een bos. Tijdens deze wandeling twee Nederlanders ontmoet die Bemmel kenden, waarvan 1 zelfs in Bemmel heeft gewerkt, haha. En een aardig Deens meisje. Onderweg nog bij een mooie waterval gestopt om daarna in de late middag aan te komen in Taupo. Helaas was het hier aan het regenen. Dus dit was een goede reden om de rest van de dag spelletjes te spelen.

Vrijdag 16 december ben ik met een Amerikaan die mij aansprak, gaan wandelen langs het grootste meer van Nieuw- Zeeland. Wauw, wat was het hier mooi! Op de terugweg in natuurlijke hot springs gedobberd. Heel bijzonder, want normaal is zoiets verschrikkelijk koud :-p Eenmaal terug bij het hostel waren er wat leuke meiden aangekomen waarmee ik de afgelopen dagen opschoot. Hiermee gebabbeld, eten gemaakt en beetje in het hostel gehangen.

Zaterdagochtend 17 december ging de wekker super vroeg, omdat we om 5.50 uur werden opgehaald... Eerst nog ongeveer 1,5 uur in het busje om daarna samen met het Deense meisje en de twee Nederlanders de beroemde Tongariro Crossing te lopen. De jongens en ik besloten om voor nog meer uitdaging te gaan: ongeveer 2 uur onmogelijk steil klimmen om een super mooi uitzicht te hebben op Mount Doom die 2287 meter hoog is (zie foto Facebook). Hier was het wel erg koud, dus na wat gegeten te hebben, zijn we weer gaan afdalen. En hoe... Het eerste stuk kozen we ervoor om glijdend van het ijs af te gaan, woehoe! Te vet. Daarna sloffend door het zand en stenen naar beneden om om de zoveel tijd te vallen, haha. Eenmaal beneden, stond er nog 13 km op ons te wachten. Ook hier zaten nog flinke hellingen tussen. Maar pfoe, wat mooi hé. Een van de mooiste dingen wat ik ooit heb gezien!! De laatste kilometers waren best zwaar (lees: ik voelde het enorm in mijn knieën en mijn voeten). Dit was een reden om ongeveer een half uur lang te gaan rennen, omdat dit minder pijn deed, haha. Uiteindelijk om 16:00 uur waren we bij het busje aangekomen. Dit betekende dus 8,5 uur lang weggeweest waarin we 22 kilometer hebben gelopen. Jeetje, wat een toffe dag!! :-) Echt om nooit meer te vergeten!! Bij terugkomst in het hostel, hoorde we dat bijna niemand die extra berg was op geweest. Extra trots op mezelf natuurlijk, hihi :-) En wat denk je hoe deze avond eruit zag? Nou het enige mogelijke: benen omhoog en vroeg naar bed!

Ik had me voorbereid op de ergste spierpijn, maar toen ik zondagochtend wakker werd, had ik maar een klein beetje spierpijn. Beters! :-p Om half 10 moesten we weer bij de bus zijn, die dit keer erg laat was. Deze dag bestond uit velen stoppen, waarvan een aantal in het Tongariro Nationaal Park. Ook wel bekend van de Lord of the Rings film. Verder bestond de dag uit heel veel rijden om rond 18:00 uur aan te komen bij het enorme plaatsje River Valley. Nee grapje, dit was een plek in de middle of nowhere, haha. Hier waren de kamers echt briljant, namelijk 8 stapelbedden naast elkaar zetten zodat je één lang acht persoonsbed had :-p En aan de andere kant van een halve houten muur, had je precies hetzelfde (lees: oftewel 32 man op één kamer, haha). Na het inchecken, bestond deze avond uit wat eten, bij het water zitten en spelletjes spelen met twee wat oudere Nederlanders onder genot van een biertje. Yeah, cheers! :-)

Maandagochtend 19 december werd ik gek genoeg wakker na een goede nachtrust. Na het ontbijt ben ik met de twee Nederlandse jongens op de berg gaan klimmen na het nemen van een soort tokkel over de rivier. Ach, dit was niks vergeleken met twee dagen ervoor, haha. Eenmaal back wat geluncht, omdat we moesten wachten op de mensen die gingen waterraften. Daarna weer met de bus vertrokken. Dit keer naar Wellington, wat weer een lange rit was (lees: we kwamen rond 19:00 uur aan). Bij aankomst ingecheckt, boodschappen gedaan en pizza gegeten bij de Domino's. In het hostel gedoucht en geskypt met mijn broer om daarna een wijntje te drinken in de bar van het hostel waar alle mensen van de kiwi bus zaten. Bij terugkomst nog met mijn vriendinnetje Nienke geskypt tot 01:00 uur. Check check check!

Joehoe yeah, zo blij NOT, want mijn wekker ging de volgende ochtend (dinsdag) om 6:00 uur... Ook was het tijd om afscheid te nemen van de boys. Time to meet some new people! Om 7:15 uur stond ik bij de bus om om 9:00 een ferry van 3 uur lang te nemen die ons naar het Zuidereiland bracht. Jaaaa shit, dat betekent dat het Noordereiland er alweer op zat....
Na deze boottrip wat trouwens prachtig uitzicht bood, maar waarop ik me verveelde omdat iedereen sliep of in zijn/haar mobiel verdiept was, stond nog een lange trip in de bus voor de boeg. Yeah, wat een dag... Rond 19:00 uur kwamen we pas aan in Abel Tasman. Achja, reizen gaat niet alleen maar over rozen helaas, haha. Hier gegeten, mijn was gedaan en wat gekletst met mijn roommates.

Vandaag, woensdag 21 december ben ik met een Engelse van de Kiwi bus een halve dag gaan kajakken in de zee. Het was fantastisch om dit te doen in een super mooie omgeving met twee grappige guides. Tijdens het kajakken ook wat zeehonden gezien en zelfs kindjes!!! Na ongeveer drie uur hebben we onze weg lopend door het beroemde Abel Tasman National Park vervolgd. Het was een weg langs de kust, wat prachtig uitzicht bood over het water!
Het weer vandaag was perfect! Geen wolk in de lucht, nauwelijks wind en volop zon! I could almost cry how lucky i am now.... Shit, wat is Nieuw- Zeeland fantastisch tot nu toe <3 Deze avond met de Engelse en nog twee anderen die een andere kajaktour hadden gedaan, een avondwandeling gemaakt langs het strand en daarna is iedereen op de kamer wat aan het rommelen gegaan, waaronder ik dus mijn blog afmaken of ja, als je dit leest, is het dus af. En ben je nu ook klaar met lezen :-p haha. Dus tot over een week! See you! Kia ora!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Kaiteriteri

De eerste dagen van mijn droom!

Hoi nieuwsgierige aagjes. Welkom op mijn blog die ik bij deze open! Eén keer in de zoveel tijd wil ik wat gaan posten over mijn reisavonturen. Ja ja, wat ben ik een gunner hè :-p
Oke en nu ter zake: woensdag om 12:45 uur is mijn droom van start gegaan toen ik samen met Joyce Cuunders aankwam in Jakarta (hoofdstad van Java, linkerhelft van Indonesië). We hadden midden in de nacht een tussenstop van drie uur in Muscat (hoofdstad van Oman). Pfff, saai :-( Linda kennende moest daar een bijpassende opmerking bij maken: "O MAN", laat de tijd sneller gaan, want ik wil hier weg! Oke haha, droge humor :-)
Maar goed, al met al waren het relaxte vluchten ondanks dat ik nauwelijks heb geslapen! Tijdens de tussenstop hadden Joyce en ik drie andere Nederlanders ontmoet die toevallig een hostel in de buurt geboekt hadden. Dus toen we geland waren, zijn we met z'n vijven naar het hostel gelopen in >30 graden met 12,4 kilo op mijn rug en nog zo'n 7 op mijn buik. Helemaal zeiknat aangekomen, zag de kamer er relaxt uit en hebben we de douches getest. Daarna Jakarta city ingegaan om een hapje te eten. Meteen de beste nasi goreng aan de haak geslagen, njam njam! En dan er achteraf achter komen dat we gegeten hebben voor <2 euro per persoon... Vervolgens meteen verdwalen, hahaha. Uiteindelijk in onze bedjes beland en meteen moeten wennen aan het slapen met een paar andere meiden op de kamer (lees: weer weinig uren gemaakt).
Volgende dag zijn Joyce en ik meteen na het ontbijt na de trein gelopen. Er stond ons een rit van drie uur te wachten met een prachtig uitzicht. En dat was het zeker! :-)
In Bandung voelde de sfeer meteen beter aan, dan in Jakarta. We zijn dan ook gelijk het stadje gaan verkennen. Helaas ook hier verdwaalde we, haha goed bezig! Terug in het hostel kwamen we wat mensen tegen, waarmee we een hapje zijn gaan eten. Ook weer te lekker en voor <2 euro... Vervolgens plannen met z'n allen gemaakt voor de volgende dag, namelijk het bezoeken van de Kawah Putih (zie somewhere on Facebook voor een foto). Bizar mooi <3! Trouwens een van de groepsleden had gewoon Nederlands geleerd via YouTube en die sprak echt te grappig, maar écht goed Nederlands. Of course, niet zo grappig als Linda zelf, maar kwam in de buurt, haha.
Vervolgens naar de hot springs gegaan en daarna een hapje gegeten met z'n allen. Tot slot hebben we onze weg vervolgd naar het hostel om weer dingen te regelen voor de volgende dag(en). Terwijl we dit deden, spraken mensen uit Nijmegen mij aan die mensen kende, die ik ook ken... Haha, wat is de wereld toch klein!
De volgende dag om 6:30 ging de wekker, want er stond een bustocht van 7 uur te wachten. In Nederlandse termen is dat bijna een retourtje van Maastricht naar Groningen. Hier in Indonesië is deze tocht peanuts, want de volgende rit die morgenavond/nacht gaat plaatsvinden, zal 12 uur duren... In de bus waren wij de enigste toeristen, waardoor we erg interessant voor de meesten waren. Of juist dat locals niks durfden, haha. Dit was een gevaarlijke, maar weer een bijzondere rit! Met gevaarlijk bedoel ik dat de mensen hier gewoon vlak voor de bochten gaan inhalen.... Ook rijden hier een miljoen scooters, waarop 5 man op één scooter gepropt worden of bepakt zitten met enorme materialen :-o Don't do this at home!!!
Al met al, kijk ik mij nu al de ogen uit en geniet ik van iedere minuut! De eerste dag was het wennen met de backpack (lees: deze tas telkens inpakken en dragen. Maar dat heb ik nu ook al geaccepteerd). Één ding is zeker, ik ben net begonnen aan mijn reisavontuur en dat is maar goed ook, want ik wil nog lang niet naar huis (sorry fans van Linda:-p).
O ja, het tijdsverschil met Nederland is dat het hier 5 uur later is. Dus ik ga nu tukken en dromen over de Green Canyon die morgen op de planning staat. Dus bij deze wil ik mijn blog afsluiten. Vind je deze blog nou helemaal vet, cool en gaaf, abonneer je dan op deze blog door telkens te klikken op de links van waarbenje.nu op mijn Facebook. Tot de volgende?! De groeten!

Recente Reisverslagen:

29 Maart 2017

My dream came true!

20 Maart 2017

Southern Thailand, it is! :-)

12 Maart 2017

Vietnam > Thailand

03 Maart 2017

Vietnam part two

23 Februari 2017

In love with Vietnam
Linda

Actief sinds 08 Okt. 2016
Verslag gelezen: 245
Totaal aantal bezoekers 12721

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2016 - 08 Oktober 2016

De eerste dagen van mijn droom!

27 Augustus 2018 - 30 November -0001

Brazilië en Colombia!

31 Januari 2019 - 30 November -0001

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: