My dream came true! - Reisverslag uit Kopenhagen, Denemarken van Linda Berg - WaarBenJij.nu My dream came true! - Reisverslag uit Kopenhagen, Denemarken van Linda Berg - WaarBenJij.nu

My dream came true!

Door: Linda van den Berg

Blijf op de hoogte en volg Linda

29 Maart 2017 | Denemarken, Kopenhagen

Ciao,

In mijn vorige blog gaf ik aan dat ik maandagavond 20 maart na de half moon party op eiland Koh Phangan zou gaan. Nadat ik gedoucht had en mijn spullen had gepakt, ben ik terug gelopen naar mijn vorige hostel. Dit omdat ik daar leuke mensen had leren kennen. De Duitser die ik de dag ervoor had leren kennen, liep mee. Daar aangekomen, bleek het volgeboekt te zijn. Oeps. Gelukkig mocht ik wel mijn spullen daar dumpen. Ik ben over de markt gaan lopen die naast het hostel was opgebouwd en heb wat snacks en drank in de supermarkt gekocht. Ineens was de Duitser weg, die bleek honger te hebben en het was blijkbaar teveel gevraagd om doei te zeggen. Achja, opgeruimd staat netjes :-p Ik heb wat avondeten gehaald en ben dit bij het hostel op gaan eten. En toen begon de pré party: muziek werd luider, iedereen begon te drinken en spellen begonnen. Nice nice nice! Even later konden we neon kleuren over onze lichamen smeren. Ik ben in het roze, bijpassend bij mijn shirt, ondergekleurd. Rond uurtje of 12 gingen we dan uiteindelijk. Ik had geregeld bij iemand achterop de scooter te mogen, dit samen met nog 1 andere, dus met totaal 3, hihi. Het was niet de eerste keer, maar nu was ik aangeschoten en had ik in mijn ene hand een biertje. Maar ik heb de entree gehaald, hoor! Daar aangekomen, kwamen we de rest van het hostel tegen en zijn we met z'n allen naar binnen gegaan. En wat was de muziek goed vanaf moment één! Losgaan was dan ook geen moeite! Het enige wat ik vervelend vond, is dat veel jongens mij niet met rust konden laten. Maar de overgrote sfeer en de muziek heeft het sowieso overtroffen! In de vroege ochtend ben ik samen met een Amerikaan, want de rest was al weg, terug met de taxi gegaan. Ook deze rit hoefde we niet te betalen, haha. Deze Amerikaan bood aan om in zijn villa te slapen. Hierop heb ik 'ja' gezegd, met een voorwaarde: alléén slapen! Haha.

Dinsdagochtend, een uurtje of 3 later rond 10:00 uur, werd ik geroepen om ontbijt te eten beneden: ei met bacon. Njam njam! Hierna ben ik door de Amerikaan en zijn twee vrienden door een taxi bij mijn hostel afgezet. Daar heb ik mijn spullen gepakt en ben ik naar de pier gelopen. Hier heb ik een tijdje moeten wachten om de boot te nemen naar een ander eiland, genaamd Koh Tao. Deze boottocht duurde ongeveer 2,5 uur en hier was ik naar mijn gevoel zo, want ik heb geslapen, hihi. Bij aankomst ben ik naar mijn hostel gelopen, heb ik mijn spullen gedumpt en ben ik vanaf circa 16:00 uur tot zonsondergang op het strand gaan liggen. Vervolgens gedoucht en even alléén avond gegeten. Zalig! Deze avond even uitgezocht wat ik wilde gaan doen aankomende dagen om vervolgens lekker te slapen!

Woensdag 22 maart zat ik rustig ontbijt te eten, toen een Duitser mij aansprak. Ja alweer een Duitser, haha. Na wat gepraat te hebben, wilde hij graag bij mijn plannen aansluiten. Ik heb mijn tas na een privé bungalow gebracht en daarna zijn we samen lopend voor vijf kilometer na een van zijn lievelingsstranden gegaan om daar lekker te liggen. Ook heb ik hier gesnorkeld. Hij gaf aan dat hij hier eerder kleine, ongevaarlijke haaien had gezien. Dit moest ik natuurlijk met eigen ogen bekijken. Eenmaal in het water, werd ik toch wel bang. Ik heb namelijk de connectie met haaien dat zij gevaarlijk zijn, hihi. Toch heb ik mezelf zover gekregen om door te zwemmen tot het punt waar die Duitser de haaien had gezien. Onderweg heb ik super mooie vissen gezien, maar helaas geen haaien. Tijdens het terug zwemmen, zag ik opeens twee haaitjes van ongeveer 1,5 meter lang rondjes zwemmen. Wauw! Hier even van een afstandje blijven hangen, om verder terug te zwemmen, hihi. Bij de handdoek aangekomen, heb ik het met trots verteld. Helaas kwam ik er in het water achter, dat mijn actie camera het niet deed. Dus jullie moeten me op mijn woord geloven :-).
Vervolgens zijn we naar een ander strand gegaan, genaamd Shark bay. Hij wist een weggetje over de rotsen te vinden, zodat we niet voor het strand hoefde te betalen, haha. Daar aangekomen, was het zelfde verhaal als bij strand één. Ook hier heb ik één haai gezien, ook weer op de terugweg toen ik er geen verwachtte. Deze was zelfs 2 meter lang en wat dikker. Pfoe, heftig... Uiteindelijk zijn we tegen vijven terug gaan lopen, heb ik een boot en busticket naar Bangkok gekocht, zijn we gaan douchen en hebben we één uur later afgesproken om wat te eten. Dit met nog twee Amerikanen: één daarvan kende ik van het hostel in Koh Phangan, die mij deze bungalow aanraadde. Na weer een heerlijke Thaise maaltijd, werd onze avond voorgezet met shotjes en spelletjes. Ik was erg moe, waardoor ik de club niet gered heb. Ik ben lekker van mijn privé bungalow gaan genieten! Al was het bed om te huilen...

Donderdagochtend ben ik met de bekende Amerikaan gaan lopen naar een uitkijkpunt waar we prachtig uitzicht hadden (zie foto Facebook). Deze Amerikaanse mafkees moest van de zijkant een naaktfoto, omdat het officieel de Freedom viewpoint heette, haha! Geniale vent. Het was hier super heet, echt letterlijk alles stond onder het zweet. Maar het was het zeker waard! Daarna zijn we naar een strand gelopen om daar een tijdje te crashen. Ik wist dat er veel Duitsers waren, maar serieus dit hele strand lag vol met Duitsers. Ik werd er een beetje gek van, haha. Hier heeft het een paar spatjes geregend, waar ik juist blij van werd. Ook hier heb ik weer bekende "Duitsers" tegengekomen. Verder enorm gelachen met die Amerikaan. Een aantal uur later zijn we nog naar een ander strand gegaan, waar het een stuk rustiger was. Hier heb ik voornamelijk proberen te slapen. Rond vier zijn we terug gelopen, heb ik gedoucht en werd er weer verzameld met de Duitser, de Amerikaan en nog een nieuwe die aansloot. Voordat er weer gedronken werd, zijn we even wat gaan eten. Vervolgens zijn de Amerikanen losgegaan en heb ik het gewoon gehouden bij 1 grote bier gemixt met 7up :-p. Ik hoef niet (elke avond) dronken te zijn om fun te hebben. Naarmate het later werd, sloten er steeds meer mensen bij aan: allemaal bekende van die Amerikaan. Op een gegeven moment ook twee Zweedse meiden, die dachten dat ze enorm stoer waren. Enkel één Amerikaan vond ze aardig, de rest schoof steeds verder met hun stoelen van ze vandaan, hahaha. Ik ben met de rest naar DE club van het eiland gelopen, waar iedereen lammetje zat was. Ik had hier niet zoveel zin in, dus ben met de helft weer terug gekeerd en lekker mijn bed ingekropen.

Vrijdag 24 maart was ik vroeg wakker en ben ik ontbijt gaan halen om dit op te eten op het strand. Hier heb ik nog tot uurtje of half 12 gelegen om vervolgens te douchen en in te pakken. Ik heb gedag gezegd en ben naar de pier gaan lopen. Hier aangekomen, kwam ik weer een andere eerder geziene, Duitser tegen. Hier voor en tijdens de boottrip mee gekletst. Ook soms mijn ogen dicht gegaan, want moe was ik nog steeds. Deze trip duurde circa 3,5 uur. Bij aankomst bleken we een uur te hebben om wat te eten en drinken. Hier heb ik wat rijst gegeten en als toetje ananas. Vervolgens stond mijn laatste nachtbus te wachten. Helaas bestond deze niet uit bedden, waardoor het niet echt heerlijk liggen was. Maar goed, slapen doe ik sowieso toch bijna nooit in de nachtbussen, dus eigenlijk maakte het niet uit :-p

Zaterdagochtend kwamen we natuurlijk weer eerder dan 6 uur aan, namelijk 4 uur... Geweldig! We werden bij de uitgaansstraat van Bangkok afgezet waar ik door ben heen gaan gelopen. Op een gegeven moment hielden een aantal Spaansen mij en een Canadese tegen. Zij vroegen of we onze tassen ergens wilde dumpen. We zeiden 'ja'. Om daar te komen, moesten we wel door een creepy straatje met allerlei ratten... Maar eenmaal aangekomen, bleken we voor een kleine bijdrage de tas te mogen neerleggen achter slot en grendel. Hierna ben ik met het Canadese meisje op zoek gegaan naar een ontbijt. Uitgekomen bij de mc donalds hebben we even gezeten om de zon op te laten komen. Vervolgens zijn we na een ander ontbijtplekje gegaan waar ik mijn laatste mango sticky rijst kon gaan eten. Tijdens het praten, bleek zij dezelfde Duitser te kennen (diegene die opeens wegliep). Super toevallig! Ze vertelde dat hij erg gemeen deed op dag 2. Nou weet je wat, ik vond ook dat hij op dag 2 anders tegen mij deed! We zijn samen tot de conclusie gekomen dat hij opzoek was naar seks en na dag 1 concludeerde hij dat wij geen makkelijke prooi waren :-p. Tja, toedels! Haha. Na lang gepraat te hebben, bleek nog steeds bijna alles in de straat dicht te zijn, waardoor we terug naar het hostel zijn gegaan. Hier kreeg ik wat informatie over welke bus ik moest pakken naar mijn hostel en welke markten ik kon bezoeken. De Canadese moest ook die kant op, dus zijn we samen gegaan. Dit heeft een lange tijd geduurd, want eerst bleken we aan de verkeerde kant van de straat te staan, vervolgens bij de verkeerde bushalte. De Canadese gaf op en nam een taxi omdat ze een vlucht naar Vietnam had staan. Twee minuten later was de bus aangekomen en zat ik voor een klein half uurtje in die bus. Nog twee minuten lopen en toen was ik bij mijn hostel. Helaas was ik te vroeg voor het inchecken, maar goed mijn spullen kon ik er in ieder geval kwijt. Ik ben een beetje rond gaan lopen, maar zonder resultaat. De buurt viel een beetje erg tegen. Ik had plannen als: pedicure, oorpiercing, een Traditionele massage, één souvenier kopen en de rest van het geld opmaken. Dus ik moest hoe dan ook, een bus of trein ergens naar toe pakken. Op een gegeven moment kwam ik op het idee om later de middag terug te gaan naar de uitgaansstraat waar savonds een markt staat opgedekt. In het hostel heb ik tot die tijd even gedoucht en op de computer gezeten. Daarna dus vertrokken, wat me weer een tijdje heeft geduurd om er te komen. Maarja, gratis uiteindelijk haha. Daar ben ik eerst naar de piercingshop die goed aangeschreven op internet stond, gelopen. Deze man kon uitstekend Engels en alles zag er schoon uit. Ik was voor de dood, maar uiteindelijk na een mooie prijs te hebben afgesproken, ben ik ervoor gegaan. Schuin boven in mijn linkeroor, is het geworden! Super blij mee. En de pijn viel alles behalve tegen! Hopa. Daarna gelijk naar een pedicure salon gegaan om met voetjes te laten verzorgen. Heerlijk! Toen de straat gaan aflopen om de rest van mijn geld op te maken. Ondertussen pauze genomen om wat te eten. Het heeft even geduurd, maar rond 20:30 uur was ik voldaan en bijna blut en ben ik naar de bushalte gelopen. Dit duurde me toch weer lang, waardoor ik bang was, dat er zolaat geen massage meer voor mij in zat. Gelukkig heb ik toch een salon gevonden, die mij loszittende kleding gaf en met een deken daar nog op, Thais traditioneel heeft gemasseerd (of lees: mishandeld). Pfoe, dat deed vaak pijn hé. Ik vind het altijd smerig als mensen hun botten laten kraken, maar deze vrouw heeft letterlijk alles gekraakt in mijn lichaam. Ze stond zelfs op me, heeft alle rare bewegingen gemaakt om nog meer te kraken. Maar weet je wat, achteraf is dat zo lekker hè! Daarna heb ik een hele zak tweedehands mango's gekocht voor een halve euro. In het hostel even twee geslacht, om daarna weer te douchen, in te pakken en te gaan slapen.

Zondag 26 maart ging de wekker om 5:15 uur en ben ik als een speer gaan klaarmaken om mijn laatste centjes op te maken in een supermarkt. Voor het eerst in mijn leven, heb ik een sigaretten gekocht voor mijn Deense reismaatje die ik die dag ging opzoeken in Kopenhagen. Daarna ben ik naar de trein gelopen die mij in een half uur naar het vliegveld bracht. Hoe makkelijk kan het zijn? Daar aangekomen, bestond het uit héél lang wachten. Maar heb ik mij prima vermaakt met onder andere mensen in de rij. Regelrecht door het lange wachten, kon ik het vliegtuig inlopen en ben ik met een half uur vertraging later in Kopenhagen aangekomen. Hier heb ik met mijn backpack en al een trein en metro gepakt om aan te komen in het dorpje waar Cecile op dit moment nog leeft. Vanaf volgende week gaat ze op haar zelf in Kopenhagen stad wonen, dus ik ben haar helaas te vroeg op gaan zoeken. En toen ik aankwam, was het rennen naar elkaar. Wauw, wat was ik blij haar weer te zien! Samen zijn we lopend naar haar huis gegaan en het voelde meteen weer zo vertrouwd! Thuis hebben we een typisch Deens gebakje gegeten en daarna zijn we samen gaan koken: een burger met zoete aardappel friet. Njam! Op dat moment kwamen ook haar ouders thuis, die heel erg vriendelijk waren! Hierna zijn we in bed gestapt en hebben we nog lekker gekletst en heeft zij mij tips gegeven wat ik moet gaan doen de aankomende dagen.

Maandagochtend werd ik vroeg wakker en had ik een beetje een dipje. Het is namelijk zo anders om weer in Europa te zijn. Ook werd ik verdrietig en blij tegelijk toen ik dacht aan de afgelopen zes maanden. Super dankbaar en jammer dat het bijna ten einde is. Maarja, schop onder mijn kont en door, haha. Ik ben gaan douchen en daarna had de moeder van Cecile een typisch Deens ontbijtje klaargemaakt. Heerlijk! Samen met haar heb ik ontbeten en gekletst over van alles en nog wat :-)! Cecile moest die ochtend werken, maar ik zou haar om 18:00 uur weer ontmoeten. Na het ontbijt ben ik met de trein en metro naar mijn hostel in het centrum gegaan. Hier ingecheckt en vervolgens met een boot langs bezienswaardigheden gaan varen. Aan het einde van deze rit uitgestapt om lopend de rest te kunnen bekijken. Wat is Kopenhagen toch een vredige stad met super mooie gebouwen! Aan het einde van de middag liep ik door een gebied waar wiet en hasj te koop waren: allemaal staantafels waar alles lag gedekt en allerlei zithoekjes waar iedereen zat te smoken. Haha prachtig! Daarna heb ik even in het zonnetje op Cecile gewacht en hebben we typisch Deens gegeten met een Deens biertje erbij. Hier hebben we lekker een tijdje gekletst en gelachen om vervolgens allebei naar bed te gaan.

Dinsdag 28 oktober werd ik om 5 uur al wakker... Jetlag?! Ik heb tot half 7 geprobeerd te slapen, maar zonder resultaat. Dus heb ik maar een nieuwe aflevering van Break Free terug gekeken. Tegen een uurtje of 9 gaan douchen en ontbijten om vervolgens op pad te gaan naar de Botanical Garden, wat tegenviel. Daarna naar de aflossing van de militaire wacht gegaan. Grappig om te zien! Hierna een typisch hotdog achtig broodje gegeten, die ik moest proeven van Cecile. Njam! Ik snakte naar snoep (lees: lang niet op), dus ik ben gaan scheppen in een grote snoepwinkel. Na het afrekenen, kwam ik erachter dat het erg duur is voor snoep, maar alles is hier duur joh! En weet je wat, ik heb er schijt aan, ik ben lekker aan het genieten nog van de laatste dagen! Hiermee ben ik even terug naar het hostel gelopen om een back up te maken van mijn foto's, want de sd kaart deed weer raar. Officieel ben ik erachter dat sd kaartje nummer 2 een fout heeft na een bepaald aantal foto's. Om 14:15 uur had ik met Cecile in de stad afgesproken om te shoppen. Ook moest ik van haar ijs proberen... Wat jammer nou! De winkels waren grotendeels dezelfde als in Nederland, maar volgensmij waren de prijzen hier hoger?! Of ben ik gewoon Aziatische prijzen gewend, haha? In ieder geval na het geshop, zijn we haar favoriete pizza gaan eten met een drankje. Cecile was erg moe, dus we zijn redelijk vroeg terug gekeerd. We hebben in plaats van gedag, "tot snel" gezegd! En ik hoop dat dat gebeurd, want wat is zij een toffe meid! Bij terugkomst in het hostel kwamen er tranen opzetten. Haat aan afscheid: dit keer niet van alleen een persoon, maar afscheid van zes, fantastische maanden! Deze heb ik laten stromen en vervolgens wat uitzoekwerk gedaan, muziek geluisterd enzovoort.

Woensdagochtend werd ik weer vroeg wakker en ben ik op alle gemak gaan douchen, mijn spullen gaan pakken en ontbijten. Daarna ben ik nog even naar het centrum gelopen om nog wat te shoppen. Na twee broeken en oorbellen, ben ik teruggekeerd naar het hostel om alle spullen op te halen. Daarna naar de metro halte gelopen om in een kwartier aan te komen op het vliegveld. Hier tas ingeleverd, wat rondgelopen en nog even een pizzabroodje gegeten! Nu wacht ik nog een uurtje ongeveer om te vliegen naar Nederland. Dit gaat 1,5 uur duren, wat betekend dat ik om 17:00 uur land. Daar zullen mijn ouders mij ophalen om met z'n drieën naar het concert van Emeli Sande te gaan. Haha, dat is nog een terugkomst!

Ik heb er heel veel zin in om iedereen een dikke knuffel te geven! Ik hoop jullie ook? :-p
Gezien mijn reis van zes maanden ten einde is gekomen, betekend het ook dat dit het einde is van mijn blogs. Zoals jullie hebben gelezen, heb ik het ontzettend naar mijn zin gehad. Meer dan zelfs! Ik kan dan ook wel zeggen: my dream came true!!! Op naar een volgende droom die ik uit laat komen! :-)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Denemarken, Kopenhagen

De eerste dagen van mijn droom!

Hoi nieuwsgierige aagjes. Welkom op mijn blog die ik bij deze open! Eén keer in de zoveel tijd wil ik wat gaan posten over mijn reisavonturen. Ja ja, wat ben ik een gunner hè :-p
Oke en nu ter zake: woensdag om 12:45 uur is mijn droom van start gegaan toen ik samen met Joyce Cuunders aankwam in Jakarta (hoofdstad van Java, linkerhelft van Indonesië). We hadden midden in de nacht een tussenstop van drie uur in Muscat (hoofdstad van Oman). Pfff, saai :-( Linda kennende moest daar een bijpassende opmerking bij maken: "O MAN", laat de tijd sneller gaan, want ik wil hier weg! Oke haha, droge humor :-)
Maar goed, al met al waren het relaxte vluchten ondanks dat ik nauwelijks heb geslapen! Tijdens de tussenstop hadden Joyce en ik drie andere Nederlanders ontmoet die toevallig een hostel in de buurt geboekt hadden. Dus toen we geland waren, zijn we met z'n vijven naar het hostel gelopen in >30 graden met 12,4 kilo op mijn rug en nog zo'n 7 op mijn buik. Helemaal zeiknat aangekomen, zag de kamer er relaxt uit en hebben we de douches getest. Daarna Jakarta city ingegaan om een hapje te eten. Meteen de beste nasi goreng aan de haak geslagen, njam njam! En dan er achteraf achter komen dat we gegeten hebben voor <2 euro per persoon... Vervolgens meteen verdwalen, hahaha. Uiteindelijk in onze bedjes beland en meteen moeten wennen aan het slapen met een paar andere meiden op de kamer (lees: weer weinig uren gemaakt).
Volgende dag zijn Joyce en ik meteen na het ontbijt na de trein gelopen. Er stond ons een rit van drie uur te wachten met een prachtig uitzicht. En dat was het zeker! :-)
In Bandung voelde de sfeer meteen beter aan, dan in Jakarta. We zijn dan ook gelijk het stadje gaan verkennen. Helaas ook hier verdwaalde we, haha goed bezig! Terug in het hostel kwamen we wat mensen tegen, waarmee we een hapje zijn gaan eten. Ook weer te lekker en voor <2 euro... Vervolgens plannen met z'n allen gemaakt voor de volgende dag, namelijk het bezoeken van de Kawah Putih (zie somewhere on Facebook voor een foto). Bizar mooi <3! Trouwens een van de groepsleden had gewoon Nederlands geleerd via YouTube en die sprak echt te grappig, maar écht goed Nederlands. Of course, niet zo grappig als Linda zelf, maar kwam in de buurt, haha.
Vervolgens naar de hot springs gegaan en daarna een hapje gegeten met z'n allen. Tot slot hebben we onze weg vervolgd naar het hostel om weer dingen te regelen voor de volgende dag(en). Terwijl we dit deden, spraken mensen uit Nijmegen mij aan die mensen kende, die ik ook ken... Haha, wat is de wereld toch klein!
De volgende dag om 6:30 ging de wekker, want er stond een bustocht van 7 uur te wachten. In Nederlandse termen is dat bijna een retourtje van Maastricht naar Groningen. Hier in Indonesië is deze tocht peanuts, want de volgende rit die morgenavond/nacht gaat plaatsvinden, zal 12 uur duren... In de bus waren wij de enigste toeristen, waardoor we erg interessant voor de meesten waren. Of juist dat locals niks durfden, haha. Dit was een gevaarlijke, maar weer een bijzondere rit! Met gevaarlijk bedoel ik dat de mensen hier gewoon vlak voor de bochten gaan inhalen.... Ook rijden hier een miljoen scooters, waarop 5 man op één scooter gepropt worden of bepakt zitten met enorme materialen :-o Don't do this at home!!!
Al met al, kijk ik mij nu al de ogen uit en geniet ik van iedere minuut! De eerste dag was het wennen met de backpack (lees: deze tas telkens inpakken en dragen. Maar dat heb ik nu ook al geaccepteerd). Één ding is zeker, ik ben net begonnen aan mijn reisavontuur en dat is maar goed ook, want ik wil nog lang niet naar huis (sorry fans van Linda:-p).
O ja, het tijdsverschil met Nederland is dat het hier 5 uur later is. Dus ik ga nu tukken en dromen over de Green Canyon die morgen op de planning staat. Dus bij deze wil ik mijn blog afsluiten. Vind je deze blog nou helemaal vet, cool en gaaf, abonneer je dan op deze blog door telkens te klikken op de links van waarbenje.nu op mijn Facebook. Tot de volgende?! De groeten!

Recente Reisverslagen:

29 Maart 2017

My dream came true!

20 Maart 2017

Southern Thailand, it is! :-)

12 Maart 2017

Vietnam > Thailand

03 Maart 2017

Vietnam part two

23 Februari 2017

In love with Vietnam
Linda

Actief sinds 08 Okt. 2016
Verslag gelezen: 589
Totaal aantal bezoekers 12712

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2016 - 08 Oktober 2016

De eerste dagen van mijn droom!

27 Augustus 2018 - 30 November -0001

Brazilië en Colombia!

31 Januari 2019 - 30 November -0001

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: