NZ: couldn't end 2016 and start 2017 better! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Linda Berg - WaarBenJij.nu NZ: couldn't end 2016 and start 2017 better! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Linda Berg - WaarBenJij.nu

NZ: couldn't end 2016 and start 2017 better!

Door: Linda van den Berg

Blijf op de hoogte en volg Linda

05 Januari 2017 | Australië, Sydney

Hee lezers,

Allereerst allemaal de beste wensen gewenst! Een goede jaarwisseling gehad? Ik wel, maar later hier meer over.

Donderdag 29 december was nog een lange dag in de bus. Maar hallo, niet zeiken Linda, want het was een ongelofelijk mooie omgeving langs de Zuidelijke kust van Nieuw- Zeeland! Dit onder genot van veel zon, waardoor alle kleuren nog beter uitkwamen. Onderweg zagen we weer schattige (baby) zeehonden. Plus deze keer zelfs een zeeleeuw en een pinguïn! Helaas moest ik voor de pinguïn ver inzoomen met mijn camera, maar ik heb hem hoor: het bewijs, haha! :-p
Deze dag heb ik mezelf even lekker terug getrokken: muziekje aan en genieten van het uitzicht! Ik was hier even aan toe om mijn eigen gang te gaan. De afgelopen weken was ik namelijk continu met anderen van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Al heb ik 's avonds in het hostel weer nieuwe mensen ontmoet.

Vrijdag ben ik met drie daarvan een rondje door het centrum van Dunedin gaan lopen. Hier wat foto's genomen van oude gebouwen. Vervolgens het winkelcentrum ingegaan en even naar de bibliotheek gegaan om wat foto's op mijn USB te zetten/te versturen. Daarna was het weer tijd om de bus terug naar Queenstown te nemen. Onderweg nog gestopt bij de steilste straat van de wereld, waar je je kuiten wel voelde branden. Meen je? :-p Eenmaal terug in Queenstown, mezelf ingecheckt en als een gek naar een grasveldje gerend om de laatste zonnestraaltjes te pakken. Hier ook de anderen getext, die even later mij opkwamen zoeken. Wat had ik ze gemist... Samen zijn we gaan eten en zijn we met nog meer mensen van de Kiwi bus, naar de sunset gaan kijken. Wat was het weer prachtig! Daarna heb ik nog een drankje gedronken en vervolgens mijn bed ingedoken.

Zaterdag 31 december ging de wekker weer vroeg, omdat vandaag de hoogste swing op het programma stond. Woehoe! Met gezonde spanning ben ik naar de office gegaan, waar mijn maatjes (een Engelse boy en een Israëlische vrouw) ook waren aangekomen. Hier moesten we ons inchecken om vervolgens een busje in te stappen voor nog een rit van 40 minuten. We hebben lekker gekletst om elkaar af te leiden. Eenmaal daar aangekomen, was de spanning zo goed als weg. Ik moest een wiebelende brug oversteken om bij de opstapplek van de swing te komen. Hier kreeg ik te horen, dat ik als eerste mocht! :-) Ik heb mijn spullen neergezet, mijn pakje aangedaan en heb goed geluisterd naar de instructeur. Ik kon niet meer stoppen met lachen (zie filmpje Facebook). De spanning was omgeslagen in heel veel zin hebben in! En toen ik eenmaal zat, was de laatste vraag die de instructeur stelde: count down or suprise. Ik koos voor de laatste en hoppa, daar ging ik! Haha, kijk mijn gezicht op dat moment op het filmpje. Te grappig :-p Sjeetje, wat een geweldig gevoel was dat! Het was de weg naar boven eigenlijk enger, omdat je toen pas besefte hoe ver je naar beneden was gegaan, haha. Maar alsnog komt het niet echt in de buurt van de bungeejump die ik in Zuid- Afrika gedaan heb, qua hoe bang ik was. Dit omdat jij in principe niks hoeft te doen om de vrije val te maken :-p Maargoed, nadat iedereen geswingt had, ben ik als een gek naar de office gelopen om de andere twee te zien. En ja hoor, ze hadden de bungeejump gekillt. Respect! Als drie trotse peren, hebben we de hele dag nog met een smile op onze gezichten gelopen, hihi. Bij terugkomst heb ik meteen mijn foto's opgeslagen en daarna een dutje gedaan.
Om 18:00 uur ben ik met de Israëlische dame en een Deens meisje heerlijk sushi gaan eten! Daarna als toetje een ijsje! Of beter gezegd: IJS. Wat een joekel, haha. Vervolgens met nog een aantal afgesproken bij een festival, waar we op een grasveldje de hele avond hebben gezeten. Heerlijk relaxt! Om 00:00 uur hebben we vuurwerk gekeken en twee uurtjes later ben ik mijn bedje gaan opzoeken. Ik had die avond vanwege de enorme drukte en al het velen drinken/stappen, weinig zin om te gaan. Zo wordt ik nog verslaafd? :-p Nee grapje, ik ben gewoon meer van de spontane avonden :-)

Zondag 1 januari heb ik na uitgeslapen te hebben, een wandeling door Queenstown gemaakt met een lief Nederlands meisje. Deze kende ik ook al een tijdje, al zaten we vaker achter elkaar aan met de bus, dan op dezelfde plek. Hier kon ik nog wat leuke verhalen aanhoren, van de Engelsen die wel gingen stappen die avond ervoor. Crazy people, haha!
Verder nog wat foto's naar huis gestuurd en wat rondgelopen door het centrum. Hier heb ik kei lief, een mooie ketting gekregen van de Israëlische vrouw... Jeetje, wat gaat het toch snel dat je een sterke band opbouwt met iemand! Heel bijzonder! 's Avonds hebben we met bijna iedereen nog een afscheidsdrankje gedronken en toen brak er weer even een moeilijk moment aan: afscheid nemen... Het ergste van het hele reizen, denk ik?! :-(

Maandag 2 december ben ik met het Deense meisje naar Lake Tekapo vertrokken. Dit is een plek waar je een enorm mooie sterrenhemel kan zien. Al moet het dan wel onbewolkt zijn, wat het 's avonds niet was... Helaas pindakaas! De busrit duurde die dag niet lang, waardoor we nog genoeg tijd hadden om een wandeling naar de top van de berg te kunnen maken. Zelfs met een omweg, wat een hartstikke mooie uitzicht bood! Ja, alweer, of beter gezegd: alleen maar! Nieuw- Zeeland verrast me telkens opnieuw hoe prachtig het is! :-o Drie uur later waren we weer bij het hostel om een maaltijd te maken en lekker vroeg het bedje in te stappen. Heerlijk die avonden soms!

Dinsdag stonden we rond 9:00 uur weer klaar om de bus naar Christchurch te nemen. Dit was de laatste bus voor het Deense meisje en mij. Wat een raar gevoel... Deze rit was niet zolang, waardoor we rond lunchtijd in Christchurch aankwamen. Deze stad staat bekend om de aardbevingen, vanwege dat het een aantal keren hier flink onder heeft geleden... Hier kwam je dan ook wel snel achter, vanwege afgebrokkelde gebouwen en een winkelcentra in containers. Bizar! Na een groot rondje, hadden we het al wel eigenlijk gezien, haha. Wanneer we allebei nog 2 (en zij 3 dagen) voor de boeg hadden. Ach, een goede reden om wat voor te bereiden voor mijn vervolgreis in Azië! Bij terugkomst in het hostel, ben ik met haar 8 kilometer gaan hardlopen. Ik wist niet dat ik het kon, maar ik had het naar ongeveer een uur geflikt, haha. Daarna weer lekker met een boekje en wat gekletst de avond doorgebracht.

Woensdag en donderdag stonden in het teken van naar de bibliotheek gaan om het een en ander in Azië uit te zoeken en naar een shoppingmal gaan om nog twee topjes en onderbroeken te kopen. Donderdag om 18:00 uur heb ik het Deens meisje opgehaald bij de bushalte. Zij was 2 dagen en 1 nachtje naar een ander dorpje gegaan, waar ze hoopte met dolfijnen te kunnen zwemmen. Dit ging helaas niet voor haar door. We zijn naar het hostel gegaan en hebben hier samen onze avond weer doorgebracht.

Vrijdag 6 december ging de wekker om 4:00 uur, al was ik al om 2:30 uur wakker... Bang om de wekker te missen, denk ik. O ja, en een snorkend persoon die me irriteerde :-p Vandaag is en wordt het een lange, een hele lange dag... Als ik de blog post, ben ik al in Sydney, na 3,5 uren vliegen. Nu staat voor mij nog ongeveer 9 uur wachttijd te wachten, vanwege 4 uur vertraging... Hierna moet ik nog ongeveer 8 uur vliegen naar Singapore. Hier zal de tijdsverschil veranderen van 12 uur naar 7 uur later dan Nederland. Dit met het vervolg dat mijn biologische klok denkt dat het 4 uur snachts is (tijd in Nieuw- Zeeland), alleen is het dan pas 23:00 uur in Singapore. Al met al, het wordt een lange dag... Het kan erger, i know, maar toch hoop ik dat deze dag snel voorbij is :-p

Dit alles betekent dat mijn avontuur in Nieuw- Zeeland weer voorbij is. Ik had laatst een beetje spijt van dat ik ervoor heb gekozen om hier maar een maand te blijven, maar dat neem ik terug. Dit omdat ik het zó ontzettend naar mijn zin heb gehad!! Het had naar mijn idee niet beter kunnen zijn! Als ik langer was gebleven, had ik de mensen niet ontmoet die ik nu heb ontmoet. Tuurlijk wel anderen, maar deze mensen had ik niet willen missen! Daarnaast is het onmogelijk om alles te kunnen zien van het hele land, ook al was ik langer gebleven of reisde ik met een auto. Dus met een meer dan tevreden gevoel, ga ik mijn reis in Singapore vervolgen voor twee dagen, waar ik iemand weer ga zien, die ik ontmoet heb in Java. Super veel zin in! Daarna ga ik naar Bangkok (hoofdstad van Thailand) om o.a. mijn verjaardag te vieren met het Deense meisje. Heel toevallig en super leuk! Dit kunnen jullie allemaal lezen in mijn volgende blog!

Trouwens ik zit alweer over de helft van mijn reis... Nog ongeveer 2,5 maanden/3 maanden ultiem genieten en dan hoop ik terug te mogen komen op mijn werk bij Entrea! Dus collega's, houden jullie een oogje voor mij in het zeil? :-) Ook is het plan om mijn eigen plekje in Nijmegen te zoeken, weer te starten met naar de sportschool gaan en wie weet nog meer! Beginnen jullie alvast met aftellen, dan geniet ik nog van elke seconde, hihi! <3

  • 06 Januari 2017 - 14:03

    Marianne:

    Is het bij jou 2x december?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Sydney

De eerste dagen van mijn droom!

Hoi nieuwsgierige aagjes. Welkom op mijn blog die ik bij deze open! Eén keer in de zoveel tijd wil ik wat gaan posten over mijn reisavonturen. Ja ja, wat ben ik een gunner hè :-p
Oke en nu ter zake: woensdag om 12:45 uur is mijn droom van start gegaan toen ik samen met Joyce Cuunders aankwam in Jakarta (hoofdstad van Java, linkerhelft van Indonesië). We hadden midden in de nacht een tussenstop van drie uur in Muscat (hoofdstad van Oman). Pfff, saai :-( Linda kennende moest daar een bijpassende opmerking bij maken: "O MAN", laat de tijd sneller gaan, want ik wil hier weg! Oke haha, droge humor :-)
Maar goed, al met al waren het relaxte vluchten ondanks dat ik nauwelijks heb geslapen! Tijdens de tussenstop hadden Joyce en ik drie andere Nederlanders ontmoet die toevallig een hostel in de buurt geboekt hadden. Dus toen we geland waren, zijn we met z'n vijven naar het hostel gelopen in >30 graden met 12,4 kilo op mijn rug en nog zo'n 7 op mijn buik. Helemaal zeiknat aangekomen, zag de kamer er relaxt uit en hebben we de douches getest. Daarna Jakarta city ingegaan om een hapje te eten. Meteen de beste nasi goreng aan de haak geslagen, njam njam! En dan er achteraf achter komen dat we gegeten hebben voor <2 euro per persoon... Vervolgens meteen verdwalen, hahaha. Uiteindelijk in onze bedjes beland en meteen moeten wennen aan het slapen met een paar andere meiden op de kamer (lees: weer weinig uren gemaakt).
Volgende dag zijn Joyce en ik meteen na het ontbijt na de trein gelopen. Er stond ons een rit van drie uur te wachten met een prachtig uitzicht. En dat was het zeker! :-)
In Bandung voelde de sfeer meteen beter aan, dan in Jakarta. We zijn dan ook gelijk het stadje gaan verkennen. Helaas ook hier verdwaalde we, haha goed bezig! Terug in het hostel kwamen we wat mensen tegen, waarmee we een hapje zijn gaan eten. Ook weer te lekker en voor <2 euro... Vervolgens plannen met z'n allen gemaakt voor de volgende dag, namelijk het bezoeken van de Kawah Putih (zie somewhere on Facebook voor een foto). Bizar mooi <3! Trouwens een van de groepsleden had gewoon Nederlands geleerd via YouTube en die sprak echt te grappig, maar écht goed Nederlands. Of course, niet zo grappig als Linda zelf, maar kwam in de buurt, haha.
Vervolgens naar de hot springs gegaan en daarna een hapje gegeten met z'n allen. Tot slot hebben we onze weg vervolgd naar het hostel om weer dingen te regelen voor de volgende dag(en). Terwijl we dit deden, spraken mensen uit Nijmegen mij aan die mensen kende, die ik ook ken... Haha, wat is de wereld toch klein!
De volgende dag om 6:30 ging de wekker, want er stond een bustocht van 7 uur te wachten. In Nederlandse termen is dat bijna een retourtje van Maastricht naar Groningen. Hier in Indonesië is deze tocht peanuts, want de volgende rit die morgenavond/nacht gaat plaatsvinden, zal 12 uur duren... In de bus waren wij de enigste toeristen, waardoor we erg interessant voor de meesten waren. Of juist dat locals niks durfden, haha. Dit was een gevaarlijke, maar weer een bijzondere rit! Met gevaarlijk bedoel ik dat de mensen hier gewoon vlak voor de bochten gaan inhalen.... Ook rijden hier een miljoen scooters, waarop 5 man op één scooter gepropt worden of bepakt zitten met enorme materialen :-o Don't do this at home!!!
Al met al, kijk ik mij nu al de ogen uit en geniet ik van iedere minuut! De eerste dag was het wennen met de backpack (lees: deze tas telkens inpakken en dragen. Maar dat heb ik nu ook al geaccepteerd). Één ding is zeker, ik ben net begonnen aan mijn reisavontuur en dat is maar goed ook, want ik wil nog lang niet naar huis (sorry fans van Linda:-p).
O ja, het tijdsverschil met Nederland is dat het hier 5 uur later is. Dus ik ga nu tukken en dromen over de Green Canyon die morgen op de planning staat. Dus bij deze wil ik mijn blog afsluiten. Vind je deze blog nou helemaal vet, cool en gaaf, abonneer je dan op deze blog door telkens te klikken op de links van waarbenje.nu op mijn Facebook. Tot de volgende?! De groeten!

Recente Reisverslagen:

29 Maart 2017

My dream came true!

20 Maart 2017

Southern Thailand, it is! :-)

12 Maart 2017

Vietnam > Thailand

03 Maart 2017

Vietnam part two

23 Februari 2017

In love with Vietnam
Linda

Actief sinds 08 Okt. 2016
Verslag gelezen: 344
Totaal aantal bezoekers 12677

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2016 - 08 Oktober 2016

De eerste dagen van mijn droom!

27 Augustus 2018 - 30 November -0001

Brazilië en Colombia!

31 Januari 2019 - 30 November -0001

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: