Laos versus Cambodia - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Linda Berg - WaarBenJij.nu Laos versus Cambodia - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Linda Berg - WaarBenJij.nu

Laos versus Cambodia

Door: Linda van den Berg

Blijf op de hoogte en volg Linda

30 Januari 2017 | Cambodja, Khett Siem Reab

Hoi allemaal! Dit keer vanuit alweer Cambodja! Maar eerst neem ik je nog mee in de laatste dagen van Laos. Komt ie!

Dinsdag 24 januari kwam ik bij het ontbijt in mijn oorspronkelijke hostel in Vang Vieng weer bekende mensen tegen :-) Na wat gekletst, ben ik met de Franse en Braziliaanse dames een rondje gaan wandelen. Dit met het doel om meer van de omgeving te zien. Heel snel kwamen we erachter dat dit lopend niet te doen was, dus hebben we dingen uitgezocht voor de aankomende dagen. Om 12:00 uur hebben we bij mijn hostel verzameld om te gaan tuben. Dit hield in: op een band op de Mekong rivier dobberen om twee keer bij barren uit te stappen voor wat te drinken en/of spellen te spelen. Met een tuktuk werd een groepje van ongeveer 15 man bij de opstapplek afgezet. Hier kregen we een band en toen was het tijd om te gaan. Na ongeveer 10 minuten kwamen we bij de eerste bar waar we een biertje hebben besteld en onder genot van gekletst opgedronken hebben. Hier zijn we meer dan een uur gebleven om daarna weer in onze band te stappen op weg naar de volgende bar. Deze rit duurde wat langer, maar dat was enorm genieten. Lekker op de band hangen in de zon! Eenmaal aangekomen bij de tweede bar, bleek dat ook het einde te zijn. Hier nog wat gedronken, in het water vanuit een soort kabelbaan gesprongen en wat gekletst met een aantal Engelsen. Daarna een tuktuk terug gepakt om als een gek avond te eten. Vervolgens een douche genomen en daarna met de Engelsen nog wat gaan drinken. Haha, ik blijf het zeggen: maar wat een geniale mensen :-p

Woensdag heb ik met het Nederlandse meisje waarmee ik twee dagen ervoor naar het Noorden was gegaan en met de Braziliaanse twee scooters gehuurd. Hiermee zijn we dus wél de omgeving mee gaan verkennen, haha. Ongeveer twee uur hebben we rondgereden naar o.a. een Blue Lagoon. Bij terugkomst tot 13:00 uur gewacht om opgehaald te worden door een tuktuk naar het station. Hier hebben we na weer lang wachten zoals altijd, de bus gepakt naar Vientiane. Bij het station moesten we 1,5 uur wachten waar we overgestapt zijn in een nachtbus met bedden. Hier kwam de Braziliaanse bekende mensen tegen waarmee we een tijd in de bus mee gekletst hebben. Daarna heb ik met de Braziliaanse samen een smal en hard bed gedeeld :-o Tegen 3:00 uur waren we aangekomen met onze handen in onze haren (lees: niet voorbereid). We zijn uiteindelijk in dezelfde straat naar een guesthouse gegaan om tot 9:00 uur te slapen.

Alle drie waren we donderdagochtend natuurlijk erg moe. We zijn gaan douchen, na station gaan lopen om daar vandaan een tuktuk naar het centrum te nemen. Pal voor de scooterverhuurbedrijf werden we afgezet waar we twee scooters geregeld hebben. Hierna een ontbijt gegeten en getankt om de drie daagse scootertour met z'n drieeen (Franse, Braziliaanse en ik) te starten. Whoop whoop! Vrijwel meteen was het uitzicht vanaf de scooter prachtig! De eerste 100 kilometer van the loop, genaamd Thakek loop hebben we dan ook zeker genoten! Met enkele stops, kwamen na ongeveer 4,5 uur aan bij het eerste guesthouse. Hier geproost met een biertje en een snack om twee uur later aan te schuiven bij een bbq. En wat voor één. Een tafel gevuld met: vis- en vleesspiesjes, friet, salade en springrolls. Heerlijk! En als toetje: appeltaart en pannenkoeken. Mmmmm... Wat heerlijk om even geen rijst te eten! Normaal ben ik niet van de friet, maar die dag heb ik twee keer opgeschept haha. Vrijwel meteen daarna, ben ik naar bed gegaan vanwege de belabberde nacht ervoor.

Vrijdag 27 januari zijn we rond 10:00 uur na mijn lievelings Aziatisch ontbijt (mango sticky rice) weer vertrokken. En o ja, met een chocolade croissantje voor lunch op zak :-p Laos was vroeger een Franse kolonie, waardoor er wat Frans voedsel te vinden is en heel Frankrijk hier rondloopt, haha. Achja, een keer wat anders dan alleen maar Duitsers :-p Helaas moesten we die ochtend onze lange kleding te voorschijn halen, omdat het erg waaide en bewolkt was. Al was dat het enigste wat die dag tegenzat, want het was me toch weer een mooie tocht van dit keer 150 kilometer! Rond 16:00 uur zijn we met een kano de 7 km lange Konglor grot ingegaan. Hier zijn we een paar keer uitgestapt, vanwege te ondiep water en één keer om de grot van binnen van dichterbij te kunnen bekijken. Indrukwekkend! Na een tijdje kwamen we aan de andere kant uit de grot voor een pauze om daarna weer dezelfde weg terug te keren. Ongeveer twee uur later zijn we opzoek gegaan na een plek om te overnachten. Vrij snel vonden we een kamer met drie grote bedden en een warme douche voor €3,-. Hier allemaal gedoucht, avond gegeten en na wat relaxen op het bed, lekker gaan slapen.

Zaterdag was de laatste en langste dag van the Thakhek loop, namelijk 200 kilometer! Omdat we diezelfde avond weer de bus wilde pakken na de volgende bestemming, zijn we iets na 8:00 uur vertrokken. Deze dag hebben we als een gek gereden, gemiddeld 65 km/h :-o. Op een deel na, waren de wegen uitstekend waardoor dit kon. Op een grote blauwe plek/bult na, wat kwam doordat ik die dag ervoor de scooter op mijn knie liet vallen, waren we om 13:00 uur weer terug in Thakek. Ja ja, dat waren in drie dagen 450 prachtige kilometers tussen de rijstvelden, bergen en lokale dorpjes. Echt wauw! Doordat de meiden zich niet zo comfortabel voelde, heb ik dit allemaal gereden met een van de meiden achterop en reden zij om de beurt. Daarna hebben we ongeveer twee uur gewacht totdat we naar het station met een tuktuk gingen. Eenmaal toen de bus was aangekomen, leek het erop dat de bus vol zat. Gelukkig hebben we op de achterbank plekken gevonden, anders hadden we op plastic krukjes in het midden moeten zitten :-o Nog steeds verre van ideaal, want het was super smerig en achterin betekent dat je elk gat/drempel extra hard voelt... Het was mijn ergste busrit tot nu toe, al konden we er wel om lachen toen we om 02:45 uur weer aankwamen in de nacht :-o Jeetje, hoe verzin je het? We dachten zelf dat we om 7 uur zouden aankomen, maar dat pakte wat vroeger uit, haha. Gelukkig konden we onze nacht "letterlijk" uitzitten bij een restaurantje totdat het eerste bootje naar een eiland ging (lees: om 6:30 uur).

Zondagochtend kwamen we met het bootje ongeveer rond 8:00 uur op het eiland aan. Hier met nog een Finse vrouw na een guesthouse gezocht. Ook dat ging weer snel, waardoor we erna een ontbijt konden scoren. Hierna heb ik wat was afgegeven en hebben we met z'n allen een fiets gehuurd. Zoooo... dat is lang geleden! Ik denk dat drie maanden daarvoor de laatste keer was in Bali :-p Maar ik kon het nog, ook al vielen ze bijna uit elkaar haha. Hiermee zijn we met z'n vieren het hele eiland en het buurland afgefietst. Onderweg gestopt bij twee watervallen en om wat te drinken en te eten. Helaas was er geen strand, wat we allemaal wel verwacht hadden. Maar niet getreurd, want het was prachtig om langs het water te fietsen! Voor de zonsondergang zijn we bij een tentje gaan zitten, onder genot van een biertje. Helaas was het te bewolkt, waardoor er weinig te zien was. Dus terug gegaan om de fietsen in te leveren, was te halen en de boot plus boot te regelen voor de volgende dag. Hierna nog een biertje om de lange, maar top dag af te sluiten. Helaas ging dit samen met afscheid van de Franse (en ook Finse vrouw), wat betekent dat ik met de Braziliaanse verder zou reizen.

Maandag 30 januari ging de wekker om 7:00 uur, omdat de boot om 8:00 uur vertrok. Uhuh, half 9 dus :-p Maar je weet maar nooit, dus we waren weer op tijd. Hiervoor ontbeten en onze geld opgemaakt aan snacks. Na een korte bootrit na het platteland, moesten we weer een tijd wachten op de bus die ons naar de grens zou brengen. Bijna iedereen had de paspoorten gegeven aan een of andere vent. Wij, met nog een enkeling zijn uitgestapt om het zelf te regelen. Gelijk bij het krijgen van een uitstempel, werd er gevraagd om enkele dollars. We hebben niks gegeven en zijn zonder de stempel naar de incheckbalie van Cambodja gelopen. Hier werden we weer tegengehouden om $1 te betalen voor een gezondheidscheck. Na het showen van mijn gele vaccinatieboekje, hield hij zijn mond. Daarna leek het erop dat we het gefixt hadden, alleen mistte hij een uit- stempel van Laos (lees: stelletje samenwerkende, corrupte mensen)! Dit betekende dat we weer terug moesten lopen. Twee Nederlandse jongens die de Braziliaan kende, hebben uiteindelijk allebei $1 betaald voor de stempel, maar ik verrekte het. Ik heb volgehouden dat ik geen geld meer had en uiteindelijk na 5 minuten gaven ze mij en twee anderen "gratis" de stempel. Ik denk serieus als enigen... De rest heeft allemaal betaald. Met een kick gevoel liepen we terug naar Cambodja, haha. Dit om ons vertrekkaartje op te halen. En tada, we did it: enkel 35 dollar voor de VISA betaald en verder niks :-) En het grappige ook nog was, dat we weer een uur moesten wachten op de mensen die de paspoorten hadden afgegeven aan die vent en hiervoor $5 extra betaald hadden. Losers :-p Uiteindelijk toen iedereen VISA ready was, reed de bus naar Siem Riep waar we om rond 19:30 uur aankwamen. Met de Nederlandse jongens en de Braziliaanse zijn we naar het hostel gelopen. Onderweg heb ik dollars gepind. Na het inchecken zijn we gelijk typisch Cambodjaans gaan eten in het centrum met natuurlijk mijn eerste Cambodiaans biertje, hihi. Daarna zijn we teruggelopen, heb ik gedoucht en ga ik nu lekker slapen, want mijn wekker gaat om half 5 's ochtends...

Mijn eerste indruk van Cambodja is al super: mensen kunnen redelijk Engels en zijn vriendelijk! Ook lijkt mij Siem Riep erg gezellig! Nu dat ik in Cambodja ben, betekent dat Laos na twee weken weer ten einde is gekomen! Ik had van te voren weinig ingelezen en had mijn verwachtingen niet hoog van Laos liggen, maar het heeft het zeker overtroffen! Ook wel te lezen in mijn afgelopen en deze blog :-) Het enigste wat tegenviel, was de niet enorm vriendelijke, lokale mensen en het nauwelijks spreken van Engels. Dit heeft Cambodja tot nu toe al in zijn voordeel, dus ik ben benieuwd! Meer hierover in mijn volgende blog!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Cambodja, Khett Siem Reab

De eerste dagen van mijn droom!

Hoi nieuwsgierige aagjes. Welkom op mijn blog die ik bij deze open! Eén keer in de zoveel tijd wil ik wat gaan posten over mijn reisavonturen. Ja ja, wat ben ik een gunner hè :-p
Oke en nu ter zake: woensdag om 12:45 uur is mijn droom van start gegaan toen ik samen met Joyce Cuunders aankwam in Jakarta (hoofdstad van Java, linkerhelft van Indonesië). We hadden midden in de nacht een tussenstop van drie uur in Muscat (hoofdstad van Oman). Pfff, saai :-( Linda kennende moest daar een bijpassende opmerking bij maken: "O MAN", laat de tijd sneller gaan, want ik wil hier weg! Oke haha, droge humor :-)
Maar goed, al met al waren het relaxte vluchten ondanks dat ik nauwelijks heb geslapen! Tijdens de tussenstop hadden Joyce en ik drie andere Nederlanders ontmoet die toevallig een hostel in de buurt geboekt hadden. Dus toen we geland waren, zijn we met z'n vijven naar het hostel gelopen in >30 graden met 12,4 kilo op mijn rug en nog zo'n 7 op mijn buik. Helemaal zeiknat aangekomen, zag de kamer er relaxt uit en hebben we de douches getest. Daarna Jakarta city ingegaan om een hapje te eten. Meteen de beste nasi goreng aan de haak geslagen, njam njam! En dan er achteraf achter komen dat we gegeten hebben voor <2 euro per persoon... Vervolgens meteen verdwalen, hahaha. Uiteindelijk in onze bedjes beland en meteen moeten wennen aan het slapen met een paar andere meiden op de kamer (lees: weer weinig uren gemaakt).
Volgende dag zijn Joyce en ik meteen na het ontbijt na de trein gelopen. Er stond ons een rit van drie uur te wachten met een prachtig uitzicht. En dat was het zeker! :-)
In Bandung voelde de sfeer meteen beter aan, dan in Jakarta. We zijn dan ook gelijk het stadje gaan verkennen. Helaas ook hier verdwaalde we, haha goed bezig! Terug in het hostel kwamen we wat mensen tegen, waarmee we een hapje zijn gaan eten. Ook weer te lekker en voor <2 euro... Vervolgens plannen met z'n allen gemaakt voor de volgende dag, namelijk het bezoeken van de Kawah Putih (zie somewhere on Facebook voor een foto). Bizar mooi <3! Trouwens een van de groepsleden had gewoon Nederlands geleerd via YouTube en die sprak echt te grappig, maar écht goed Nederlands. Of course, niet zo grappig als Linda zelf, maar kwam in de buurt, haha.
Vervolgens naar de hot springs gegaan en daarna een hapje gegeten met z'n allen. Tot slot hebben we onze weg vervolgd naar het hostel om weer dingen te regelen voor de volgende dag(en). Terwijl we dit deden, spraken mensen uit Nijmegen mij aan die mensen kende, die ik ook ken... Haha, wat is de wereld toch klein!
De volgende dag om 6:30 ging de wekker, want er stond een bustocht van 7 uur te wachten. In Nederlandse termen is dat bijna een retourtje van Maastricht naar Groningen. Hier in Indonesië is deze tocht peanuts, want de volgende rit die morgenavond/nacht gaat plaatsvinden, zal 12 uur duren... In de bus waren wij de enigste toeristen, waardoor we erg interessant voor de meesten waren. Of juist dat locals niks durfden, haha. Dit was een gevaarlijke, maar weer een bijzondere rit! Met gevaarlijk bedoel ik dat de mensen hier gewoon vlak voor de bochten gaan inhalen.... Ook rijden hier een miljoen scooters, waarop 5 man op één scooter gepropt worden of bepakt zitten met enorme materialen :-o Don't do this at home!!!
Al met al, kijk ik mij nu al de ogen uit en geniet ik van iedere minuut! De eerste dag was het wennen met de backpack (lees: deze tas telkens inpakken en dragen. Maar dat heb ik nu ook al geaccepteerd). Één ding is zeker, ik ben net begonnen aan mijn reisavontuur en dat is maar goed ook, want ik wil nog lang niet naar huis (sorry fans van Linda:-p).
O ja, het tijdsverschil met Nederland is dat het hier 5 uur later is. Dus ik ga nu tukken en dromen over de Green Canyon die morgen op de planning staat. Dus bij deze wil ik mijn blog afsluiten. Vind je deze blog nou helemaal vet, cool en gaaf, abonneer je dan op deze blog door telkens te klikken op de links van waarbenje.nu op mijn Facebook. Tot de volgende?! De groeten!

Recente Reisverslagen:

29 Maart 2017

My dream came true!

20 Maart 2017

Southern Thailand, it is! :-)

12 Maart 2017

Vietnam > Thailand

03 Maart 2017

Vietnam part two

23 Februari 2017

In love with Vietnam
Linda

Actief sinds 08 Okt. 2016
Verslag gelezen: 270
Totaal aantal bezoekers 12734

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2016 - 08 Oktober 2016

De eerste dagen van mijn droom!

27 Augustus 2018 - 30 November -0001

Brazilië en Colombia!

31 Januari 2019 - 30 November -0001

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: