Nieuw Nieuw Nieuw Zeeland

Hee lieve Nederlanders,

Ja ja, dacht je dat je van mij af was? Haha grapjas, nee… Ik ben nog steeds op reis, dit keer een andere dan normaal. Deze keer nog meer gericht op mij jezelf in de zin van dat ik verhuizen ben naar Nieuw Zeeland en dit een hele grote stap is geweest. Hiervan heb ik heeeel veel geleerd en leer ik nog steeds want het leerproces is nog niet voorbij, nee hoor ik ben er nog lang niet, maar dat is oke! YES it is.

Hoe dan ook, ten eerste vergeef me als ik wat (meer) grammaticale foutjes (dan normaal) maak. Wie weet is de vorige zin ook niet om aan te zien, maar goed je snapt hopelijk wat ik bedoel en anders vraag maar raak.

Ten tweede, ik zat net te tellen en kwam erachter dat ik alweer 5.5 maanden in Nieuw Zeeland ben. Dat is snel gegaan, of ja denk ik? Alles gaat snel: of je nou op vakantie bent of je huis aan het schoonmaken bent of wat dan ook... In een hele dag zit sowieso te weinig uren. Maar goed, bijna 5.5 maanden weg dus en dat betekent dat ik bijna mijn record van weg zijn verbroken heb en ik ga je zeggen daar ga ik dik overheen want..

Hier ga ik verder niet op in.
Haha grapje, nee ga er maar voor zitten en lees hoe ik de afgelopen 5.5 maanden ervaren heb.

Ik denk dat de afgelopen vijf maanden het beste te beschrijven is als een achtbaan met veel hoogtepunten en dieptepunten en trek alsjeblieft niet meteen je conclusies als je dit leest.

Ik denk dat ik in de afgelopen 5.5 maanden meer geleerd heb dan ooit tevoren. Dat niet alleen, ook de veranderingen die in deze maanden hebben plaatsgevonden waren niet alleen gigantisch en veel tegelijk maar ook de meesten waren nieuw voor mij:

- Verhuizen naar een nieuw land (Ja, ik heb wel in Zuid Afrika voor een half jaar gewoond, maar dat was anders, het was namelijk voor een kortere periode en duidelijk dat het maar voor een half jaar zou zijn)

- Samenwonen voor het eerst en daarvoor iets meer dan een jaar een lange afstandsrelatie hebben gehad (dat laatste was ook nieuw en o ja niet te vergeten eerst in een lange afstandsrelatie zitten van 1x per maand elkaar zien, daarna samen gaan reizen en dus 24/7 met elkaar zijn en toen gaan samenwonen in een nieuw land

- Alles moet hier in een andere taal (en ja, ik heb genoeg Engels gepraat in mijn leven maar dit is op een ander niveau en hoeveelheid is ook toegenomen)

- Familie en vrienden niet dichtbij je hebben (en ook dat heb ik vaker ervaren dit gezien mijn reishistorie, alleen nu zit er een zieke tijdsverschil tussen en een halve aardbol bij wijze van spreken) en dus niet altijd kunnen bellen als je wil, plus het (moeten) opbouwen van een nieuwe vriendengroep wat niet heel makkelijk is – wie wil nou vrienden met mij zijn, toch? Lol

- En dan heb je mijn onzekerheid die misschien nog wel mijn grootste vijand is geweest. Ik wist dat ik onaardig kon zijn en vooral tegen mijzelf, maar zo extreem had ik nog niet meegemaakt.

En ik vergeet vast nog wat dingen, maar bovenstaande zijn volgensmij wel de grootste veranderingen en die hebben voor hele mooie hoogtepunten en ook dieptepunten gezorgd. Heb ik spijt? Nee, nooit. Ten eerste omdat je aan spijt niks hebt, en ten tweede omdat het mij de persoon die ik vandaag ben gemaakt heeft en hier/op mezelf trots ben!

Ben ik veranderd? Ik denk minimaal: ik heb nog steeds goede humor lol, ik ben nog steeds heel lief en nog steeds iets minder tegen mezelf, en ik kan ook nog steeds een bitch zijn (vraag maar aan Jon) lol

Ik kan zeggen dat ik steeds minder dieptepunten heb (kijk maar hoe je dit interpreteer ha) en steeds meer kan genieten van mijn leven in Nieuw Zeeland met alles erop en eraan:

- Mijn baan is fantastisch, ik werk 5 tot 15 minuten rijden van de scholen waar ik meestal werk vandaan (ben een maand geleden van werkgebied veranderd, de periode hiervoor was het ver rijden). Ik heb het geluk dat ik deel uitmaak van een klein team waar ik veel aandacht krijg - wat goed voor mij is zodat ik veel kan leren (ook al heb ik soms liever dat ik een hele dag niks zeg lol). Ook de casussen en groepen die ik heb/doe zijn super leuk. Ik kan bijna zeggen dat ik het jammer vind als de werkdag voorbij is… O JA zo erg lol.

- De locatie van onze huis is geweldig, het heeft een uitzicht op zowel het strand als op het centrum met ‘s avonds mooie stadslichtjes en in bijna onze achtertuin hebben we heuvels waar je geweldig kan mountainbiken, lopen of rennen – een van mijn favoriete plekken in Nieuw Zeeland!

- Jon en ik zijn gelukkig tenminste als ik voor mijzelf spreek lol, het is super fijn om met elkaar te leven en al helemaal op deze mooie locatie dus, en natuurlijk regelmatig (sportieve) dingen samen ondernemen

- Ik heb een actief leven wat betekent dat ik bijna elke dag wel een sport uitoefen zoals hockey op dinsdags met een super leuk team trouwens, en verder op wisselende dagen tennis, mountainbiken, fietsen, lopen, rennen, naar de sportschool etc. en niet vergeten een strandwandeling na werk (moet ik trouwens meer doen) - hier wordt ik blij van

- Vriendschappen opbouwen is lastig maar kan denk ik niet klagen, heb heel leuk contact met een Nederlandse collega van het werk zo hebben we al 3x dubbel gedated lol en verder sociale activiteiten bijwonen van het werk en of met sommige collegas apart, hockey dus en later deze week nog een nieuw koppel ontmoeten die nieuwe tennisclub leden zijn

- En o ja super dankbaar voor de organisatie waarvoor ik werk dat zij mij deze kans hebben geboden. Snap soms nog steeds niet waarom ze voor mij gekozen hebben, maar goed lol

En ook nu vergeet ik vast weer wat sorry

En wat vind ik een van de moeilijkste dingen hier: wat ik al eerder zei het grote tijdsverschil en het moeten plannen van bellen. Ook dat ik vaker app dan bel en dus best onpersoonlijk contact heb als je snapt wat ik bedoel? Maar goed zeker beter dan niks! Ik ben bang dat ik mijn vriendschappen ga verliezen nu dat ik zover woon – ik heb er moeite mee als anderen mij missen, want hoezo – doe maar niet aub lol
En verder niet echt? O ja misschien heel af en toe Nederlands kunnen praten, maar dat doe ik dus af en toe met Marielle, zo heet ze.
Betekent dat ik niemand mis in Nederland? Alsjeblieft wat een vraag – tuurlijk wel, maar het is te houden. Het is gezond missen. Ik ben blij dat ik tenminste nog kan bellen en appen met zoveel afstand ertussenin en als ik hier nog lang blijf (dan kom ik denk ik wel volgend jaar Nederlandse zomer thuis) – JOEHOE feestjes! Maar op die vraag hoelang ik hier denk ik nog blijf kan ik geen antwoord opgeven, wil ik eerlijk gezegd ook niet aan denken. Ik heb namelijk nog genoeg doelen die ik wil bereiken zoals (nog) liever voor mezelf zijn, (nog) beter en zelfverzekerder worden in Engels en in mijn werk, genieten van het skieen (skigebied is 2 uur rijden ) en andere leuke dingen, want weekenden zijn meestal heel tof!

Ik hoop dat ik wat vraagjes beantwoord heb, en indien je er nog meer hebt, vraag maar raak. Kan alleen niet garanderen of ik ze ‘goed’ kan beantwoorden. En waarom ik deze blog heb geschreven is omdat ik het even lekker vond om van mij af te schrijven, om te laten zien dat het ‘reizen’ niet allemaal zon en manenschijn is, en omdat ik dacht sommige mensen zijn best nieuwsgierig, nou here you go.

Ik hoop dat het allemaal goed daar aan de andere kant van de wereld – weet in ieder geval dat na regen altijd zonneschijn komt. En dat ik aan jullie denk en het beste wens.

En het spijt me trouwens ook als ik niet, weinig of minder contact dan gezegd gemaakt heb? Indien ik iets kan veranderen, dan hoor ik het graag! Feedback nog steeds altijd welkom.

Heel veel liefs

Lin