Australia: part two! - Reisverslag uit Rainbow Beach, Australië van Linda Berg - WaarBenJij.nu Australia: part two! - Reisverslag uit Rainbow Beach, Australië van Linda Berg - WaarBenJij.nu

Australia: part two!

Door: Linda van den Berg

Blijf op de hoogte en volg Linda

12 November 2016 | Australië, Rainbow Beach

Hi there! Welkom bij alweer numero 2 van de 5(?) Australië blogs. Ben je er klaar voor? Komt ie dan:
Op vrijdag 4 november zijn Joyce en ik naar Magnetic Island gegaan. Klinkt cool, hè? Dit was het ook, haha. Om hier te komen, moesten we 20 minuten met de boot. Daarna zijn we direct met de bus naar de Fort Walk gegaan: dé plek waar de meeste kans is op het zien van koala's in het wild. En ja hoor, na een tijdje lopen, vonden we een moeder koala en haar kindje. Super cute!! Op de weg terug hebben we er nog eentje gezien, die lekker lag te relaxen in een boom. My dream came true!! Want wist je dat het (vroeger) mijn lievelingsdier was:-p Daarna hebben we een tijdje gerelaxt/gewacht op het strand voor een twee uur durende tour door een dierentuin om ook een koala te kunnen vasthouden en hiermee op de foto te gaan. Ik twijfelde hier nog wel over om dit te doen. Why? Ik vind dierentuinen een beetje zielig (en nep)... Maargoed alsnog kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om naar huis te gaan zonder een foto met een koala :-$ En achteraf was het het waard! Ook andere beesten (zoals een mini krokodil en een slang) waren de sjaak die werden vastgehouden door mij:-p Vervolgens zijn we met twee Oostenrijkse dames naar het strand gegaan (uh lees: zijn bier wezen drinken) om de sunset te kunnen bekijken. Helaas te bewolkt, dus met de boot terug gegaan. Eenmaal terug bij Townsville hebben we de meiden naar hun camping gevolgd. Haha, o ja, hier hebben we gratis overnacht, wat eigenlijk betaald moest worden. Hoe doe je zoiets? Snel door de slagbomen achter de ander aanrijden en hetzelfde op de terugweg die volgende dag :-p Hahaha, boefjes zijn Joyce en ik:-p
De volgende ochtend moesten we ongeveer 4 uur rijden naar Arlie Beach. Bij aankomst hebben we ingecheckt voor de tour van de Whitsundays, wat geshopt en gerelaxt bij het zwembad. s' Avonds zijn we met de Oostenrijkse meiden het centrum ingegaan, want er was een muziekfestival in town. Hier wat lol gemaakt en vervolgens het bedje ingedoken.
Zondag 6 november hadden we tot ongeveer 11:45 uur de tijd om te relaxen. Dit omdat we om half 1 bij de verzamelplek voor de Whitsundays moesten zijn. De ochtend dus gebruikt om te dobberen bij het zwembad bij de camping. Vervolgens met een kleinere tas voor de aankomende twee dagen en twee nachten, vertrokken. Onze eerste indruk van de mensen was niet juichend, maar dit werd eenmaal op de boot omver geblazen. Dus niet te snel oordelen! De boot bestond uit 85% Duitsers, 1 andere Nederlander, 1 Franse, wat Engelsen, 1 Indonesische en 4 Brazilianen. Dag 1 op de boot bestond uit een briefing, een vaartocht na een mooie snorkelplek, snorkelen, kletsen met mensen en relaxen op de boot. Op de tweede dag hebben we twee keer gesnorkeld, óp de White Haven Beach foto's gemaakt en daar gerelaxt en vervolgens de rest van de dag gechillt met de anderen op de boot. De laatste ochtend bestond uit een laatste keer snorkelen en terug varen naar Arlie Beach. Met op alle drie de dagen enorm veel en lekker eten, njam njam!
Mijn beschrijving is beknopt, maar wauw wat waren het twee waanzinnige dagen!! Enorm genoten van alles, inclusief het spotten van schildpadden en andere mooie zeedieren:-o en het fantastische uitzicht op de White Haven Beach!! <3 Ik ben benieuwd of een ander strand, deze beach gaat overtreffen?! Eenmaal terug in Arlie Beach (rond 11:00 uur was dit), hebben we gedoucht en zijn we naar een supermarkt gegaan. Daarna doorgereden naar Cape Hillsborough om walabees te spotten. En ja hoor, het was meteen bij aankomst raak! Ze waren totaal niet bang, want er werden van ongeveer 1,5 meter afstand foto's gemaakt:-p Daarna even op het strand gelegen en weer verder gereden naar een gratis camping.
Woensdag 9 november bestond uit een reisdag. We hebben die dag ongeveer 6,5 uur gereden om aan te komen in het eerste surfdorpje vanaf het Noorden. Op een gegeven moment waren we met het rijden wel klaar mee... Ik had ook enorme hoofdpijn, wat ik de afgelopen dagen met vlagen vaker heb, waar ik ook chagrijnig van werd. Het was nog even zoeken naar een plek, omdat we de campingplek die we uitgezocht hadden, vol was. Door een vrouw bij de tourist office zijn we uitgekomen op een campingplek achter een hostel. Bij aankomst zijn we het stadje en strand gaan verkennen en vervolgens terug gegaan om een was te doen, te douchen en avond te eten. Die avond hebben we nog wat gerommeld en vroeg het bedje ingedoken.
De volgende dag zijn we eerst gaan kijken naar de golven of ze "surfwaardig" waren en helaas niet... We zijn daarom voor een kleine vijf minuten doorgereden en daar hebben we een ochtendje op een klein strandje in Town 1770 gelegen. Bij de lunch kwamen we een Franse lifter tegen die dezelfde kant op wilde. We hebben hem meegenomen en hij heeft ons 's avonds getrakteerd op een pasta pesto maaltijdje, bier en een kampvuurtje. Deze gast sliep in een hangmat met een slaapzak over zich heen met al zijn spullen gewoon open en bloot op de grond... Respect!
Vrijdag 11 november hebben we de lifter nog meegenomen naar Rainbow Beach. Dit was nog een rit van 2,5 uur. Hier aangekomen bij een hostel, hoorde we dat we de volgende dag niet mee konden gaan op tour. Het zat al vol... Blijkbaar had ik geboekt voor zondag, omdat in het klein op de voucher stond dat je eerst een nachtje mocht slapen in hun hostel en na de tour ook nog een?! Een beetje balen... Die dag had ik nog meerdere keren gevraagd aan de receptie of zij aan mensen wilde vragen om te switchen van data, maar helaas zonder resultaat. In de middag zijn we het dorpje gaan verkennen, hebben we een wandeling gemaakt op de duinen en verder gerelaxt bij het zwembad van het hostel.
Zaterdag bestond uit een gratis pannenkoeken ontbijt, op het strand liggen in de ochtend, de twee Oostenrijkse meiden hier weer tegenkomen, wat erg leuk was (Wat is Australië toch klein, omdat het niet de eerste mensen zijn die we weer tegenkomen:-p) en hebben we de rest van de dag bij het zwembad gelegen, met andere mensen gepraat, kregen we om half 5 een briefing voor de tour en hebben we al de mensen bij wie we de drie volgende dagen in de auto zitten, ontmoet. Verder die avond heb ik met het thuisfront geskypt en hebben we nog wat gekletst met de een en ander. En weetje, het had zo moeten zijn dat we niet op zaterdag zijn vertrokken, want het heeft die avond enorm had geregend en om dan te kamperen.... nee dankje! :-p
Nu is het zondagochtend heel vroeg en gaan Joyce en ik straks voor drie dagen en twee nachten vertrekken naar Fraser Island. Ik heb er onwijs veel zin in! :-) Kijk op internet als je niet kan wachten wat het inhoud, want hierover volgende keer meer! Ik ga inpakken, ontbijten en vertrekken. Ik zeg: fijn weekend nog!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Rainbow Beach

De eerste dagen van mijn droom!

Hoi nieuwsgierige aagjes. Welkom op mijn blog die ik bij deze open! Eén keer in de zoveel tijd wil ik wat gaan posten over mijn reisavonturen. Ja ja, wat ben ik een gunner hè :-p
Oke en nu ter zake: woensdag om 12:45 uur is mijn droom van start gegaan toen ik samen met Joyce Cuunders aankwam in Jakarta (hoofdstad van Java, linkerhelft van Indonesië). We hadden midden in de nacht een tussenstop van drie uur in Muscat (hoofdstad van Oman). Pfff, saai :-( Linda kennende moest daar een bijpassende opmerking bij maken: "O MAN", laat de tijd sneller gaan, want ik wil hier weg! Oke haha, droge humor :-)
Maar goed, al met al waren het relaxte vluchten ondanks dat ik nauwelijks heb geslapen! Tijdens de tussenstop hadden Joyce en ik drie andere Nederlanders ontmoet die toevallig een hostel in de buurt geboekt hadden. Dus toen we geland waren, zijn we met z'n vijven naar het hostel gelopen in >30 graden met 12,4 kilo op mijn rug en nog zo'n 7 op mijn buik. Helemaal zeiknat aangekomen, zag de kamer er relaxt uit en hebben we de douches getest. Daarna Jakarta city ingegaan om een hapje te eten. Meteen de beste nasi goreng aan de haak geslagen, njam njam! En dan er achteraf achter komen dat we gegeten hebben voor <2 euro per persoon... Vervolgens meteen verdwalen, hahaha. Uiteindelijk in onze bedjes beland en meteen moeten wennen aan het slapen met een paar andere meiden op de kamer (lees: weer weinig uren gemaakt).
Volgende dag zijn Joyce en ik meteen na het ontbijt na de trein gelopen. Er stond ons een rit van drie uur te wachten met een prachtig uitzicht. En dat was het zeker! :-)
In Bandung voelde de sfeer meteen beter aan, dan in Jakarta. We zijn dan ook gelijk het stadje gaan verkennen. Helaas ook hier verdwaalde we, haha goed bezig! Terug in het hostel kwamen we wat mensen tegen, waarmee we een hapje zijn gaan eten. Ook weer te lekker en voor <2 euro... Vervolgens plannen met z'n allen gemaakt voor de volgende dag, namelijk het bezoeken van de Kawah Putih (zie somewhere on Facebook voor een foto). Bizar mooi <3! Trouwens een van de groepsleden had gewoon Nederlands geleerd via YouTube en die sprak echt te grappig, maar écht goed Nederlands. Of course, niet zo grappig als Linda zelf, maar kwam in de buurt, haha.
Vervolgens naar de hot springs gegaan en daarna een hapje gegeten met z'n allen. Tot slot hebben we onze weg vervolgd naar het hostel om weer dingen te regelen voor de volgende dag(en). Terwijl we dit deden, spraken mensen uit Nijmegen mij aan die mensen kende, die ik ook ken... Haha, wat is de wereld toch klein!
De volgende dag om 6:30 ging de wekker, want er stond een bustocht van 7 uur te wachten. In Nederlandse termen is dat bijna een retourtje van Maastricht naar Groningen. Hier in Indonesië is deze tocht peanuts, want de volgende rit die morgenavond/nacht gaat plaatsvinden, zal 12 uur duren... In de bus waren wij de enigste toeristen, waardoor we erg interessant voor de meesten waren. Of juist dat locals niks durfden, haha. Dit was een gevaarlijke, maar weer een bijzondere rit! Met gevaarlijk bedoel ik dat de mensen hier gewoon vlak voor de bochten gaan inhalen.... Ook rijden hier een miljoen scooters, waarop 5 man op één scooter gepropt worden of bepakt zitten met enorme materialen :-o Don't do this at home!!!
Al met al, kijk ik mij nu al de ogen uit en geniet ik van iedere minuut! De eerste dag was het wennen met de backpack (lees: deze tas telkens inpakken en dragen. Maar dat heb ik nu ook al geaccepteerd). Één ding is zeker, ik ben net begonnen aan mijn reisavontuur en dat is maar goed ook, want ik wil nog lang niet naar huis (sorry fans van Linda:-p).
O ja, het tijdsverschil met Nederland is dat het hier 5 uur later is. Dus ik ga nu tukken en dromen over de Green Canyon die morgen op de planning staat. Dus bij deze wil ik mijn blog afsluiten. Vind je deze blog nou helemaal vet, cool en gaaf, abonneer je dan op deze blog door telkens te klikken op de links van waarbenje.nu op mijn Facebook. Tot de volgende?! De groeten!

Recente Reisverslagen:

29 Maart 2017

My dream came true!

20 Maart 2017

Southern Thailand, it is! :-)

12 Maart 2017

Vietnam > Thailand

03 Maart 2017

Vietnam part two

23 Februari 2017

In love with Vietnam
Linda

Actief sinds 08 Okt. 2016
Verslag gelezen: 200
Totaal aantal bezoekers 12666

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2016 - 08 Oktober 2016

De eerste dagen van mijn droom!

27 Augustus 2018 - 30 November -0001

Brazilië en Colombia!

31 Januari 2019 - 30 November -0001

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: